Historia
W odkryciu księgi dokumentów sporządzanych przez ławę miejską w latach 1545-1640, jedynie marginalnie wspominano o tworzeniu się w miastach środowiska rzemieślniczo-usługowego. Obecnie poszerzono ten temat, rzucając nieco więcej światła na rozwój garncarstwa, priorytetowej przez parę wieków gałęzi rękodzielnictwa.
Biorąc pod uwagę fakt, iż w szesnastym stuleciu nazwiska tworzono nierzadko od wykonywanych zawodów i zajęć zarobkowych, na tej podstawie możemy z dużą dozą replicas relojes prawdopodobieństwa odtworzyć je na podstawie analizy aktów zapisowych.
W roku 1555 wymieniono w jednym z aktów Pawła Lepiacza (lepienie garów) oraz Matysia (Macieja) i Wojtka Lepiarkach (1556, 1558, 1560, 1564, 1578), domniemanych wytwórcach wyrobów glinianych (Nie święci garnki lepią – mówi bardzo stare polskie przysłowie) wiadomo z szeregu aktów.
Wawrzysz Lepiarek – brat Matysa i Wojciecha, pojawia się w dokumentach ławy w roku 1578. Zawód garncarza, wykonywany przez Jana Szyszkę, wymienił akt z roku 1665. Tak więc wspomniany wyżej Jan, mistrz cechu garncarzy, jest pierwszym prawnym śladem istnienia cechu garncarskiego w rodzinie Szyszka (w marcu 1612 roku).
Dziś kontynuują a tym samym pielęgnują ten fach bracia Tomasz i Krzysztof SZYSZKA !
GPS:(53.7430022, 17.362146199999984)
© 2017 zagrodaszyszka.pl. All Rights Reserved | Wykonanie by eTom.pl